Vlak nao de oorlog geit eine miens oet Leivere edere daag mit ziene fiets nao Belsj. Mit achterop zien steulke onger de sjnelbinjer, eine ummer mit zandj. Aan de grens vreugtj de douane um: Waat zitj d'r in dae ummer? Zandj niks as zandj, zaet dae Leiverse. De grensbewaker troet 't neet hieëlemaol en kommandeertj: Umsjödde dae troep! Zoeë gezach, zoeë gedaon! Tösse 't zandj waas niks te vinje. Hae kos doorrieje.
Det ging zoeë daag, waeke en maondjelank door, toet de grenze in Europa allemaol aope ginge. Dao kumpt dae miens oet Leivere weer aan de grens nao Belsj. De douane heltj um väör de leste kieër aan en vreugtj: Ich vräög mich al jaore aaf waas dich sjmokkeldjes! Dae miens oet Leivere wachtj effe en zaet den: ..... Fietse!!!
Det ging zoeë daag, waeke en maondjelank door, toet de grenze in Europa allemaol aope ginge. Dao kumpt dae miens oet Leivere weer aan de grens nao Belsj. De douane heltj um väör de leste kieër aan en vreugtj: Ich vräög mich al jaore aaf waas dich sjmokkeldjes! Dae miens oet Leivere wachtj effe en zaet den: ..... Fietse!!!
