Anne op bezeuk in Wieërt!

.

.

't Raegendje det 't zeikdje, waat ’n waer.
Op 't balkon, dao zit ich den gaer
te kieke nao den ozel onger op de waeg.
Eine bienao gewuuëne woonsdig in Wieërt,
mer in Naer, dao ging ’t hieëlemaol verkieërd!

.

Har