Twitteren.


.
’n Tweedekamerlid vroeg aan Minister Donner wanneer hij eindelijk eens ging twitteren. Donner reageerde dat hij allereerst het woord twitteren zou willen veranderen in kwetteren. Verder zag hij niets in dat gedoe.
Ik ben ’t helemaal met mijn leeftijdgenoot eens. Ik noem twitteren gekakel. Vroeger hadden we thuis piepkuikens. Wat maakten die meiden ’n herrie. Had eentje van hen ’n” kaal vot”, dan werd dat luid rondverteld en eenieder stortte zich op dat slachtoffer. Ze pikten dat arme ding helemaal dood. Noem dat maar sociaal. Dat gekakel kon je vroeger ook horen bij de slager, de bakker en op de markt. De verzamelde aanwezigen twitterden er vrolijk op los.
Nu zie ik dat gedrag vooral in de 2de kamer. Het merendeel van onze volksvertegenwoordigers is bezig met éénvinger-gymnastiek. Die vinger brengen ze naar de palm van de andere hand. Ondertussen is ’n ander kamerlid bezig minister Donner te wijzen op zijn niet- twittergedrag. De minister antwoordt dat hij ’t woord twitteren zou willen veranderen in kwetteren. Ik ben ’t weer helemaal met hem eens!
.