Vandaag is 't zunjig 25 november 2012. Fieftig jaor gelaeje op 25 november 1962 waas 't auch unne zunjig. Ich zoot toen same mit mam en pap inne kamer mien reistas in te pakke. Ich haaj ieërst nog geprotesteerdj: Mam det is nog tieëd zat, ich hoof pas äövermörge nao Mestreech. Mer mam ging door mit inpakke. Ich haaj van Pruuse Peter 'n electrisch sjaerapperaat gekraege '' unne Philips mir ein rondj köpke. Die reistas haaje wae zaoterdigmörge biej van der Kop gekochtj. Van 't Leger haaj ich eine liest gekraege waat waal en neet hoofdje mit te neme. Ongergood hoofdje neet. Bie de foerier kraege wae greun ongerbokse, sök en hemdje. Trouwes bienao alles waas greun.
Uit vergroten? Klik op de afbeeldingen!
.
50 Jaar geleden. Hierboven vind je mijn akte van benoeming bij de jongensschool in Kessel. 't Was een tijdelijke benoeming tot en met 27 november 1962. Omdat dat 'n dinsdag was en ik me op die dinsdag in Maastricht op de Tapijnkazerne moest melden, was zaterdag 24 november mijn laatste werkdag in Kessel. Zaterdag 'n werkdag? Jazeker, op zaterdagmorgen hadden de kinderen toen school. Onder de akte van benoeming vind je de eerste soldatenfoto van mij. Ik werd ingedeeld bij het 2de peleton van de A-compagnie van Chasse. Al deze oliebollen moesten 18 maanden in dienst voor 'n soldij van fl 1,10. Dat is nu ongeveer 50 Eurocent. Daarvan moesten we nog 5 Eurocent sparen. 45 Eurocent per dag om ons land te beschermen tegen vijanden en desnoods te sneuvelen. Dat deed je dan voor de koningin ( toendertijd Juliana) en vaderland (toendertijd was dat Nederland, Suriname, de Nederlandse Antillen en Nieuw-Guinea). Sommige van deze nieuwe soldaten (oliebollen, die kinse kinne aanne pet. Die sjeit sjtief nao links) hebben nog gevochten in Nieuw-Guinea. Dat schoot me vanmorgen te binnen en ik dacht: Laat ik dat in mijn Blog zetten. Zo gedacht, zo gedaan!
