.
In januari van 't jaar 1963, 't jaar van die afschuwelijk koude elfstedentocht, de Maas was dichtgevroren, was ik op oefening in Amby. Je ziet me op de foto liggend in de tent. Ik herinner me 't nog als de dag van vandaag. 't Vroor dat 't kraakte. Ons peleton bestond uit 35 personen. Na 't wekken door de sergeant van de wacht werd ons verteld dat we 'n uitstapje gingen maken, van Maastricht naar Amby. Gelukkig vermeldde hij ook dat we met drietonners zouden reizen. Die waren niet comfortabel, maar we hoefden tenminste niet te voet te gaan. We gingen 4 dagen op kamp. De lijst met gegevens over de uitrusting voor zo'n activiteit konden we vinden op de binnenkant van onze kast naast 't bed.
De sergeant, 'n oud Koreaganger, deelde verder mede dat we in onze tentjes gingen slapen. 't Was wel 'n beetje koud, rond de twintig graden onder nul, maar in 'n echte oorlog kijken ze ook niet op 'n graadje. Hij had 't nog veel kouder meegemaakt. Denk ook maar aan de Duitsers in Rusland. Die zijn toen ze met de bosjes bevroren. Die mededeling stelde ons echter niet gerust.
Ons peleton bestond uit 35 recruten, die pas 6 weken onder militaire dienst waren. Iedere recruut had 'n halve tent. Je kon van twee halve tenten één hele maken. Wij konden dus hele zeventien tenten maken. Één halve tent bleef over voor één soldaat. Dat merkten we pas in Amby toen de vrachtwagens al weer op terugweg naar de kazerne waren. Mijn tentmaat was in 't weekend niet komen opdagen, hij had zich ziek gemeld. Dus ik was die ene soldaat met dat halve tentje. Zo'n halve tent kon je niet opzetten, dus moest ik wel terug naar de kazerne, naar de lekker warme slaapzaal. Dat dacht ik, maar dat had ik fout gedacht. Onze sergeant die in Korea wel voor hetere vuren had gestaan, stopte me als derde man in 'n zo'n shelterke. En dat was die nacht wel wat ongemakkelijk, maar we hadden 't tenminste lekker warm, terwijl de rest van 't peleton "razeldje" van de kou.
Mooi verhaal van opa, vind je niet, jongens? Is dat echt gebeurd, vraagt Erik. Natuurlijk, antwoordt opa en hij dikt z'n relaas nog aan met de beschrijving van 'n militaire trein uit die tijd. Geen verwarming, houten banken! Dat was pas afzien.
Erik en Lukas kijken opa vol ontzag aan!
Cool, opa!
Steencool, jongens!
.
Opa met sigaret, naast die sergeant.
.
