In 1962 kreeg ik van Pruuse Peter mijn eerste electrische scheerapparaat. Pruuse Peter was 'n neef van pap. Hij heette Peter Kierkels in woonde in Waldniel. Hij had tijdens de 2de wereldoorlog in Rusland gevochten, was daar krijgsgevangen gemaakt en kwam pas begin de 50-er jaren weer thuis. Hij kwam wekelijks met zijn vrouw Maria naar Heitse om "kuuke te sjlachte". Hij is, als ik me niet vergis, in 1966 gestorven. Ik kreeg dat 'eike' voor m'n 21ste verjaardag.
.
Mijn peleton lag dus in Amby boven op 'n heuvel. 't Had 's nachts meer dan 20 graden gevroren en de meeste jongens verrrekten van de kou. Om zes uur werden we gewekt en 'n half uur later moest je dan gekleed, gewassen en geschoren voor je tent staan en de tent moest natuurlijk in onberispelijke staat verkeren. Om half zeven stond iedereen gekleed in de houding voor z'n tent, maar niemand was gewassen en geschoren. Jullie begrijpen wel waarom. Ik had m'n electrisch scheerapparaat natuurlijk niet meegenomen. Op die heuvel was nergens 'n stopcontact te vinden. Oplaadbare shavers kwamen pas veel later. Iedere soldaat had wel "unne krebbel". Nat scheren heette dat. Maar nat scheren en nat wassen konden we wel vergeten! Dus... onze vierdaagse duurde maar één dag!
