Wat lees ik vanmorgen bij Piet van Toon en bij 3ML:
Pater Terstappen is inmiddels voor goed teruggekeerd naar Nederland. Hij is tientallen jaren onze contactpersoon geweest m.b.t. adoptieproject. Hij zorgde dat er goede projecten werden uitgekozen voor adoptie en hij hield toezicht op de besteding van de gelden in Brazilië. Met de hulp van onze school is de afgelopen 25 jaar een aantal projecten opgestart en ook afgerond. In overleg met Pater Terstappen is besloten om ons adoptieproject in Brazilië af te sluiten.
Pater Terstappen is inmiddels voor goed teruggekeerd naar Nederland. Hij is tientallen jaren onze contactpersoon geweest m.b.t. adoptieproject. Hij zorgde dat er goede projecten werden uitgekozen voor adoptie en hij hield toezicht op de besteding van de gelden in Brazilië. Met de hulp van onze school is de afgelopen 25 jaar een aantal projecten opgestart en ook afgerond. In overleg met Pater Terstappen is besloten om ons adoptieproject in Brazilië af te sluiten.
In 2006 schreef ik in mijn Blog:
De H. Hartschool heeft van het begin van de jaren 80 'n school in Brazilië gesponsord. Pater Terstappen uit Neer was daar werkzaam. Onze school adopteerde kinderen uit de plaats Anicuns. De kinderen van de H. Hart correspondeerden met de Braziliaanse kinderen. De pater moest alle brieven uit Nederland in 't Portugees vertalen en omgekeerd was het nog lastiger. Die vertaling moest hij schriftelijk doen.
De H. Hartschool heeft van het begin van de jaren 80 'n school in Brazilië gesponsord. Pater Terstappen uit Neer was daar werkzaam. Onze school adopteerde kinderen uit de plaats Anicuns. De kinderen van de H. Hart correspondeerden met de Braziliaanse kinderen. De pater moest alle brieven uit Nederland in 't Portugees vertalen en omgekeerd was het nog lastiger. Die vertaling moest hij schriftelijk doen.
Regelmatig kwam hij, als hij vakantie had, naar onze school en vertelde over 't leven daar. De laatste keer dat ik hem gezien heb, had hij foto's bij zich. Van die foto's heb ik 'n slideshow gemaakt. Voor mij blijft de actie "Heitje voor 'n Karweitje" voor altijd verbonden met pater Terstappen en Kenedol, ons eerste adoptiekind. Zijn foto hing 't hele schooljaar op 't prikbord in de gang. .
Uit de site van de Kwir:
Har Kierkels schrijft:
Pater Leo Terstappen werd op 5 mei 1957 tot priester gewijd in Haastrecht bij de Orde van de Passionisten. Hij heeft bijna zijn hele priesterleven in Brazilië gewerkt. Toen hij in Anicuns werkte heeft de H. Hartschool lange jaren contact met hem gehad. Nu is hij nog steeds werkzaam in Brazilië in Nazario. Daar heeft hij op 6 mei met zijn eigen parochianen het Gouden Priesterfeest gevierd . Op 17 mei heeft hij een H. Mis opgedragen in het klooster te Haastrecht samen met twee confraters, die eveneens 50 jaar priester zijn.
Hij zou enkele jaren geleden met pensioen zijn gegaan. Daarvoor keerde hij terug naar Nederland. Nederland was niet meer ’t land van vroeger. Volgens mij kreeg hij heimwee naar z'n tweede vaderland. Hij ging terug. Dat was de beste beslissing die had kunnen doen. Wonen bij z'n parochianen en niet verpieteren in 'n klooster in Nederland. Ik wens hem bij deze gelegenheid nog vele gezonde en gelukkige jaren toe in Nazario bij z'n 30.000 parochianen. In Brazilië is 't nog leuk zoals ze dat hier zeggen, om priester te zijn. .
Pater Leo Terstappen werd op 5 mei 1957 tot priester gewijd in Haastrecht bij de Orde van de Passionisten. Hij heeft bijna zijn hele priesterleven in Brazilië gewerkt. Toen hij in Anicuns werkte heeft de H. Hartschool lange jaren contact met hem gehad. Nu is hij nog steeds werkzaam in Brazilië in Nazario. Daar heeft hij op 6 mei met zijn eigen parochianen het Gouden Priesterfeest gevierd . Op 17 mei heeft hij een H. Mis opgedragen in het klooster te Haastrecht samen met twee confraters, die eveneens 50 jaar priester zijn.
Hij zou enkele jaren geleden met pensioen zijn gegaan. Daarvoor keerde hij terug naar Nederland. Nederland was niet meer ’t land van vroeger. Volgens mij kreeg hij heimwee naar z'n tweede vaderland. Hij ging terug. Dat was de beste beslissing die had kunnen doen. Wonen bij z'n parochianen en niet verpieteren in 'n klooster in Nederland. Ik wens hem bij deze gelegenheid nog vele gezonde en gelukkige jaren toe in Nazario bij z'n 30.000 parochianen. In Brazilië is 't nog leuk zoals ze dat hier zeggen, om priester te zijn. .
En nu is hij voorgoed terug, terug in Nederland, volgens Piet van Toon.
