Er flüstert unterm Tannenzweig
Muss alles in sein Dunkel ziehen
Sogar die Sonne wird verglühen
Doch keine Angst, wir sind bei dir
Ein letztes Mal, so singen wir
Adieu, Goodbye, Auf Wiedersehen
Den letzten Weg musst du alleine gehen
Ein letzes Lied, ein letzter Kuss
Kein Wunder wird geschehen
Adieu, Goodbye, Auf Wiedersehen
Die Zeit mit dir war schön
Aus dem Leben steigst du leise
Die Seele zieht auf stille Reise
Fleisch vergeht, Geist wird sich heben
Das Sein wird sich dem Tod ergeben
Am Ende bist du ganz allein
Doch wir werden bei dir sein
Ein letzes Lied, ein letzter Kuss
Kein Wunder wird geschehen
Adieu, Goodbye, Auf Wiedersehen
Die Zeit mit dir war schön
Jeder stirbt für sich allein
Ganz allein
Doch du wirst immer bei uns sein
Adieu, Goodbye, Auf Wiedersehen
Den letzten Weg musst du alleine gehen
Ein letzes Lied, ein letzter Kuss
Kein Wunder wird geschehen
Adieu, Goodbye, Auf Wiedersehen
Die Zeit mit dir war schön
Zalig Nuujaor.
2019
1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1050 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 19801981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 en denne 2019!
Det is mein einigste vöärneme vöär det nuuje joar.
Vandaag 65 jaar geleden!
Uit mijn Bloggedeelte: De vijftiger en zestiger jaren!
Zondagmorgen 2 februari 1953, 9 uur 's
morgens. Pap en Mam zijn al beneden in de keuken. Het fornuis wordt met kolen
gevuld. Er staan ijsbloemen op mijn slaapkamerraam en buiten waait het hard.
Het is een gewone zondag en ik besluit met dit weer zo weinig mogelijk naar
buiten te gaan. Als het niet te koud is, ga ik naar de parochie-bieb een
leesboek lenen. Mam roept onder in de gang dat ik warme kleren moet aantrekken.
Beneden aangekomen is mijn eerste gang altijd naar de radio. Hilversum maakt
melding van een springvloed in het westen van het land. Al spoedig dringt het
tot me door dat er iets ernstigs is gebeurd. Ik maak de eerste live-reportages
(buiten voetbal) mee, schakelingen tussen Walcheren en Tholen, reportages uit
Zierikzee en Bruinisse, zendamateurs in de regio, schippers op schepen.
Verslagen luister ik naar de verhalen; mensen in de vrieskou op daken, een
vrouw moet op een zolder bevallen, koeien die in het water drijven. Het
dodenaantal stijgt met de minuut.
Ik realiseerde me
gisteren, op 1 febr 2018, de herdenking van die watersnoodsramp, dat
ik toen pas 11 jaar was. Beelden van die ramp waren er niet, die zag je pas
weken later in de bioscoop. Daar zag ik de werkelijke ramp. Ik had me als kind
al ’n beeld van de ramp gemaakt. De radio vertelde dagenlang de
verschrikkelijkste verhalen. Op YouTube vond ik gisteren het bioscoopjournaal
van die ramp. Ik verwonder me nu ook dat ik als 11 jarige naar de bioscoop in
Heitse mocht gaan
Elke scene uit deze film herinner ik me. De polygoonstem met op de achtergrond klotsende golven en stormwind zal ik nooit vergeten. Aan 't eind van de film deed de commentator 'n oproep aan alle Nederlanders om de slachtoffers te helpen.
Elke scene uit deze film herinner ik me. De polygoonstem met op de achtergrond klotsende golven en stormwind zal ik nooit vergeten. Aan 't eind van de film deed de commentator 'n oproep aan alle Nederlanders om de slachtoffers te helpen.
Onze "Ververie en Stoumerie" werd 'n opslagplaats van kleren. Dagenlang kwamen mensen uit Heitse, Roggel kleren brengen. Honderden kledingstukken lagen daar op 'n hoop. Samen met Pap en Mam sorteerden we die stapel op kinder-, mannen- en vrouwenkleding. Ik weet zelfs nog dat ik 'n dubbeltje vond in 'n mannenbroek. De gedachte om 't maar te voor mezelf te bewaren, zette ik direct weer uit mijn hoofd. Zoiets doe je niet! Ik stopte 't muntje in 'n jongensbroek van 'n jongen van mijn leeftijd en zag 't glunderende gezicht van dat jongetje al voor me!
2018
1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1050 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 19801981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017en denne 2018!
Det is mein einigste vöärneme vöär det nuuje joar!
Oet de Bössel !
Hieel Heitse waas volgeklartj.
Oos Dollie!
Hae kriegtj mesjien 15 joar!
Vandaag op 30 jannewari 2017 kriegtj hae van de rechbangk 12 joar.
Vandaag op 30 jannewari 2017 kriegtj hae van de rechbangk 12 joar.
2017
1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1050 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 19801981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 en denne 2017!
Det is mein einigste vöärneme vöär det nuuje joar!
Det is mein einigste vöärneme vöär det nuuje joar!
Lang gezocht, wat anders gevonden.
Mijn zus stuurde me gisteren deze foto. Een foto uit de oorlog. Ze wist dat ik op zoek ben naar foto's uit de oorlog. Ze had in de Bössel van de heemkundevereniging van Heitse deze zien staan. Ik woonde toen precies tegenover deze muur. Ik was toen 3 of 4 jaar en deze tekst heb ik nooit gezien waarschijnlijk omdat ik nog niet kon lezen. Ik was op zoek naar een andere tekst. Die stond op de muur tegenover Beijnsberger. Daar stond: Kameraden haltet aus, es geht um Deutschland! Van deze hierboven kan ik me niets herinneren.Hij moet direct na de oorlog verwijderd zijn want ik heb tot 1947 op de Dorpstraat gewoond.
Op de bovenste foto(na de oorlog) kun je nog vaag de tekst zien. Ze werd met rode verf bewerkt.
Op de bovenste foto(na de oorlog) kun je nog vaag de tekst zien. Ze werd met rode verf bewerkt.
Danke Thea!
Foto t.g.v. het 50 jarig huwelijk van het echtpaar Willem Baetsen (4) en Catharina Vrenken (5) in 1924.
Onder op de foto staan de namen van alle kinderen van het echtpaar met de eventuele echtgenoot of echtgenote.
Onder op de foto staan de namen van alle kinderen van het echtpaar met de eventuele echtgenoot of echtgenote.
De foto is gemaakt voor het huis van de familie Baetsen op het Nijken. Ook wel bekend als Kunnen of Kunne. Gerardus Baetsen (12) werd ook wel Kunne Graat genoemd, de bakker.
Henricus Kierkels (11) die getrouwd was met Mathea Baetsen werd ook wel Kunnen Driek genoemd. Zij zijn de ouders van Bair Kierkels en Piet Kierkels die respectievelijk op Kleine Laak en de Grote Laak woonden. We hebben het dan over de jaren 1940-1990. Op de Kleine Laak woonde ook al Anna Maria Hubertina Baetsen (7) die was getrouwd met Joannes Jacobus Frenken(15) ook wel Van Leer Sjeng genaamd.
Dit waren de ouders van Wiel Frenken (de vrachtrijders) en Thom Frenken (de vader van buutreedner Ger Frenken)
Henricus Kierkels (11) die getrouwd was met Mathea Baetsen werd ook wel Kunnen Driek genoemd. Zij zijn de ouders van Bair Kierkels en Piet Kierkels die respectievelijk op Kleine Laak en de Grote Laak woonden. We hebben het dan over de jaren 1940-1990. Op de Kleine Laak woonde ook al Anna Maria Hubertina Baetsen (7) die was getrouwd met Joannes Jacobus Frenken(15) ook wel Van Leer Sjeng genaamd.
Dit waren de ouders van Wiel Frenken (de vrachtrijders) en Thom Frenken (de vader van buutreedner Ger Frenken)
We ontvingen deze mooie foto van Toos Baetsen-Janssen uit Nederweert. Zij is getrouwd met Tom Baetsen, de kleinzoon van Thomas Hubertus Baetsen (9).
Zij heeft voor ons (mede via oom Gerrit Baetsen) de namen bij de cijfers geplaatst.Ze is echter niet 100% zeker vn de juiste namen. Mochten er nog wijzigingen of aanvullingen op de hierbovengenoemde namen en gegevens zijn, dan zijn die van harte welkom en zullen we die uiteraard ook graag aan haar doorsturen.
Zij heeft voor ons (mede via oom Gerrit Baetsen) de namen bij de cijfers geplaatst.Ze is echter niet 100% zeker vn de juiste namen. Mochten er nog wijzigingen of aanvullingen op de hierbovengenoemde namen en gegevens zijn, dan zijn die van harte welkom en zullen we die uiteraard ook graag aan haar doorsturen.
'n Oudje teruggevonden!
Van de foto's begin jaren 2000, maakte ik van gewone jpg's animated gifs. Dit voorbeeld was ik vele jaren kwijt. Met Google vind je veel terug.
Hoe ik 'm dit flikte, weet ik niet meer! Deze foto heeft 'n aantal veranderingen ondergaan: Uit de knalpijp komt rook, het achterwiel lijkt te draaien, ook 't voorwiel draait en daar staat de datum op, de rechterhand geeft gas en 't rechtervoetje schakelt! Best wel knap voor die tijd.
Wanjele!
Nao hongerd maeter sjuufele
langs
vertroewdje hoeze, vraog ich:
Doe wets
toch woeë we zeen, hè?
Trök ..van bangk nao bangk,
Van boum nao boum,
wachtendj op aom, eindelik …
Dao is de
deur, de lift, de gangk.
Eindeliik
binne, jas oet.
Hennie?
Jaa?
Sjtraks gaon ich
nog get wanjele.
17 juli 'n speciale dag!
17 juli 1998.
Tjeu viert zijn 25 jarig jubileum als onderwijzer. Ik zit samen met mijn collega's en alle kinderen in de kerk. 'n Speciale dag!
In Weert wordt op dat moment 'n jongetje geboren. Erik, mijn eerste kleinzoon. Vandaag wordt hij zeventien. 'n Speciale dag!
Mijnheer pastoor vraagt me tijdens de heilige mis of ik als onderdirecteur enkele woordjes tot Tjeu zou willen richten. Bij het altaar krijg ik geen woord uit m'n bek. Emoties kan ik sinds mijn herseninfarct moeilijk verwerken. Ik ben opa, een speciale dag! Collega Mary Stadt meende dat het jubileum van Tjeu me zo had aangegrepen.
17 juli 2014.
Een vliegtuig vol met vakantiegangers wordt neergeschoten. Ook die dag blijft jarenlang in onze herinnering, een speciale dag!
17 juli 2015.
De leerlingen van groep 8 van de Kwir worden uit de school gegooid. Anne is tijdens het schoolverlaterskamp met boogschieten geblesseeerd geraakt. De arm uit de kom. Ze kan niet uit de school gegooid worden. Ze krijgt een speciale behandeling op deze speciale dag!
Herinnering aan mijn begin!
Op
17 juli 2005 plaatste ik mijn eerste "Post" in mijn blog. In de
Digitale Schoenendoos hierboven kwamen oude foto's uit onze familie. Ik
had geen idee wat ik met die blog verder moest gaan doen. Toen echter
enkele familieleden foto's begonnen te sturen ontwikkelde de blog zich
naar wat het nu is.
Op de 17-de juli
2005 was Erik jarig. Hij werd toen 7 jaar. De foto's van toen plaatste ik toen
als herinnering aan 't begin van mijn Blog! De
schoenendoos hierboven is allang leeg, ze staan nu verspreid over de jaren in mijn Blog.
Ik
ben nu bijna 10 jaar bezig. Het voelt nu in 2015 aan of ik in 1940
begonnen ben. Mijn hele leven is in die 10 jaren aan me voorbij
getrokken.
Abonneren op:
Posts (Atom)